ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς τους κ.κ. Υπουργούς:
- Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης
- Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού,
Θέμα: «Συμπερίληψη των Ατόμων με Αναπηρία στο Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας που αφορά στην πρόσληψη 32.433 ανέργων στους Δήμους της χώρας. Λήψη ευρύτερων μέτρων για την εφαρμογή των αρχών της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία σε όλες τις δράσεις σχετικά με την Απασχόληση».
Η εθνική πολιτική για την απασχόληση των ατόμων με αναπηρία δυστυχώς εξαντλήθηκε σε αποσπασματικές μόνο παρεμβάσεις των συγχρηματοδοτούμενων Προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου. Παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, τα «άτομα με προβλήματα υγείας ή αναπηρία», αποτελούν το 18,2 του συνολικού πληθυσμού της χώρας, η ελληνική Πολιτεία μέχρι και σήμερα δεν έχει αντιμετωπίσει μ’ έναν ολοκληρωμένο και αποτελεσματικό τρόπο το πρόβλημα του αποκλεισμού των ατόμων με αναπηρία από την αγορά εργασίας.
Έτσι, το ποσοστό συμμετοχής στην αγορά εργασίας των ατόμων με αναπηρία που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή στατιστικά στοιχεία σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, τα ακόλουθα αποτυπώνουν με σαφήνεια το πρόβλημα:
– Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδος διαπίστωσε ότι το 84% των ατόμων με αναπηρία της χώρας μας βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας.
– Επιπρόσθετα, σύμφωνα με δύο δημοσιεύματα της Eurostat (Στατιστική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης), ενώ ένα άτομο παραγωγικής ηλικίας (16 – 64 ετών) που ανήκει στο γενικό πληθυσμό έχει πιθανότητα 66% να βρει δουλειά ή να δημιουργήσει δική του επιχείρηση, για ένα άτομο με μια ελαφριά αναπηρία η πιθανότητα αυτή μειώνεται στο 47% και για ένα άτομο με βαριά αναπηρία στο 25%.
– Σύμφωνα ακόμα με τα αποτελέσματα της μελέτης «Αναπηρία και Κοινωνικός Αποκλεισμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση: ώρα για αλλαγή, εργαλεία για την αλλαγή» , από το σύνολο του εργατικού δυναμικού με αναπηρία μόνο το 30,5% απασχολείται. Τα υπόλοιπα άτομα με αναπηρία είτε είναι άνεργα (20,8%) είτε άεργα (42%). Επιπλέον, στην ίδια μελέτη αναφέρεται ότι το 57% των ατόμων με αναπηρία που εργάζονται κατατάσσονται στο χαμηλόμισθο προσωπικό, ενώ το 42% αυτών εξαρτάται από τα επιδόματα αναπηρίας. Κύριο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι τα άτομα με αναπηρία αποτελούν μια πληθυσμιακή ομάδα που είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένη στον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και πως υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ της ανεργίας τους από τη μία πλευρά και της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού τους από την άλλη.
Τα τελευταία δε χρόνια με την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα μας, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων με αναπηρία να βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας.
Οι αιτίες του προβλήματος, σύμφωνα με την ΕΣΑμεΑ (τον τριτοβάθμιο κοινωνικό και συνδικαλιστικό φορέα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους στη χώρα και επίσημα αναγνωρισμένο δια του Ν.2430/96 (ΦΕΚ 156Α/10.7.96) Κοινωνικό Εταίρο της ελληνικής Πολιτείας σε ζητήματα αναπηρίας) εδράζονται σε δύο βασικούς λόγους: 1. στην ελλιπή εικόνα που έχει η Ελληνική Στατιστική Αρχή για τις συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ουσιαστική συμμετοχή στα προγράμματα καταπολέμησης της φτώχειας καθώς και 2. σε διατάξεις του υφισταμένου θεσμικού πλαισίου που διέπει το καθεστώς εργασίας τους.
Με βάση τα παραπάνω στοιχεία και για τη βελτίωση της ως άνω κατάστασης και την εφαρμογή των αρχών της μη διάκρισης των ατόμων με αναπηρία και της προσβασιμότητάς τους στην Απασχόληση, η συμπερίληψη των ατόμων με αναπηρία στις δράσεις που συγχρηματοδοτούνται από τα Ευρωπαϊκά Διαρθρωτικά και Επενδυτικά Ταμεία (ΕΔΕΤ) δεδομένης και της δημοσιονομικής συγκυρίας, καθώς και η εκπόνηση ενός συνολικού Εθνικού Σχεδίου κρίνονται αναγκαίες.
Ωστόσο, στη Δημόσια Πρόσκληση Νο 2/2015 με αριθ. πρωτ. 28668/02.04.2015 που αφορά στο Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας για την Πρόσληψη 32.433 Ανέργων στους Δήμους της χώρας, δεν συμπεριλήφθηκαν οι ανάγκες των ατόμων με αναπηρία.
Η δε μη συμπερίληψη των αναγκών των ατόμων με αναπηρία στην εν λόγω Πρόσκληση έρχεται, σύμφωνα με την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑΜΕΑ), σε πλήρη αντίθεση με το Κανονιστικό Πλαίσιο των Διαρθρωτικών Ταμείων, ανεξάρτητα από το εάν η Πράξη εντάσσεται στο ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007 – 2013» ή στο ΕΣΠΑ 2014 – 2020, αφού σύμφωνα με:
– το άρθρο 16 του Κανονισμού (ΕΚ) 1083/2006 για την προγραμματική περίοδο 2007 -2013,
– το νόμο 3304/2005 για την αρχή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως αναπηρίας και την απαγόρευση των δυσμενών διακρίσεων στον τομέα της Εργασίας και
– τα άρθρο 7 Κανονισμού (ΕΕ) 1303/2013 και το άρθρο 8 του Κανονισμού (ΕΕ) 1304/2013 καθώς και τα σημεία 5 και 15 και τα άρθρα 3 και 5 του Κανονισμού (ΕΕ) 1301/2013 για την προγραμματική περίοδο 2014 – 2020,
είναι υποχρεωτική η εφαρμογή των αρχών της μη διάκρισης λόγω αναπηρίας και της προσβασιμότητας στα άτομα με αναπηρία σε όλες τις δράσεις, είτε αυτές απευθύνονται στο γενικό πληθυσμό – όπως είναι και το τρέχον Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας – είτε αφορούν σε στοχευμένες παρεμβάσεις.
Δεδομένου ότι :
Α. Η αντιμετώπιση του προβλήματος του αποκλεισμού των ατόμων με αναπηρία από τον κόσμο της εργασίας επιβάλλεται από:
την παρ. 6 του άρθρο 21 του Συντάγματος της χώρας, σύμφωνα με την οποία «Τα άτομα με αναπηρίες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν μέτρων που εξασφαλίζουν την αυτονομία, την επαγγελματική ένταξη και τη συμμετοχή τους στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας» καθώς και από το άρθρο 27 «Εργασία και Απασχόληση» της Σύμβασης των ΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία, την οποία η χώρα μας κύρωσε με τον Ν.4074
Β. Η εργασία αποτελεί το «κλειδί» για την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία
Γ. Για το αναπηρικό κίνημα της χώρας στο σύνολό του, η ανεργία των ατόμων με αναπηρία αποτελεί την πιο σκληρή μορφή «κοινωνικής αναπηρίας»
ΕΡΩΤΩΝΤΑΙ οι κ.κ. Υπουργοί:
- Προτίθενται να προβούν σε ενέργειες για την αποκατάσταση της άνισης μεταχείρισης που υφίστανται τα άτομα με αναπηρία και οι οικογένειές τους λόγω της μη συμπερίληψης των αναγκών τους στο τρέχον Πρόγραμμα Κοινωφελούς Εργασίας, όπως την εφαρμογή αντίστοιχου Προγράμματος αποκλειστικά και μόνο για τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους;
- Προτίθενται να προβούν σε ενέργειες για την εκπόνηση και εφαρμογή εθνικού Σχεδίου Δράσης για την ένταξη των ατόμων με αναπηρία στον κόσμο της Εργασίας, ξεκινώντας από την άμεση συγκρότηση σχετικής ομάδας εργασίας;
- Ποιες πολιτικές και μέτρα θα αναλάβουν, ώστε να σταματήσει ο εργασιακός και κοινωνικός αποκλεισμός των ατόμων με αναπηρία και η σύνδεσή τους με την Απασχόληση;
Οι ερωτώντες βουλευτέ
Τζαμακλής Χαρίλαος
Αμμανατίδου Ευαγγελία
Αναγνωστοπούλου Αθανασία
Αραχωβίτης Σταύρος
Αυλωνίτου Ελένη
Βαγενά Άννα
Βαγιωνάκη Ευαγγελία
Βαρδάκης Σωκράτης
Γεωργοπούλου-Σαλτάρη Ευσταθία
Γιαννακίδης Ευστάθιος
Γρηγόρης Σταύρος
Δέδες Γιάννης
Δερμιτζάκης Κωνσταντίνος
Ζάννας Ζήσης
Εμμανουηλίδης Δημήτριος
Ζεϊμπέκ Χουσεΐν
Καββαδία Αννέτα
Καΐσας Γεώργιος
Κανελλοπούλου Μαρία
Καρά Γιουσούφ Αϊχάν
Καρακώστα Ευαγγελία
Καρασαρλίδου Φρόσω
Κασιμάτη Ειρήνη
Κατριβάνου Βασιλική
Κατσαβριά – Σιωροπούλου Χρυσούλα
Κουρεμπές Θεοφάνης
Κριτσωτάκης Μιχάλης
Κυριακάκης Βασίλης
Κυρίτση Αγλαΐα
Λεουτσάκος Στάθης
Μακρή Ραχήλ
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
Μιχαλάκης Νικόλαος
Μιχελογιαννάκης Ιωάννης
Μπαλλής Συμεών
Ουρσουζίδης Γεώργιος
Παπαδόπουλος Αθανάσιος
Παπανάτσιου Κατερίνα
Παραστατίδης Θεόδωρος
Ρίζος Δημήτριος
Σαντορινιός Νεκτάριος
Σεβαστάκης Δημήτρης
Σέλτσας Κωνσταντίνος
Σηφάκης Ιωάννης
Σιμορέλης Χρήστος
Σταθάς Γιάννης
Σταματάκη Ελένη
Συρίγος Αντώνιος
Τζούφη Μερόπη
Τσανάκα Αλεξάνδρα
Τσίρκας Βασίλης
Φάμελλος Σωκράτης
Ψυχογιός Γεώργιος