Είμαστε Μαζί, Έχουμε Φωνή.

Είμαστε Μαζί Έχουμε Φωνή

Τη δημιουργία κέντρου συμβουλευτικής για τη στήριξη όσων υφίστανται βία, διεκδικούν από τον Δήμο Ξάνθης τα μέλη του Δικτύου

Είμαστε μαζί Έχουμε φωνή. Το μήνυμα αυτό έστειλαν το Σάββατο το πρωί, από την Κεντρική πλατεία της Ξάνθης, τα μέλη του Δικτύου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την Ισότητα των Φύλων, στη δράση που επελέγη ενόψει της 8ης του Μάρτη και η οποία θα κορυφωθεί την Δευτέρα, με την παράδοση στον Δήμαρχο των υπογραφών πολιτών που ζητούν την δημιουργία κέντρου στήριξης και συμβουλευτικής, για τους συμπολίτες μας που υφίστανται οποιαδήποτε μορφή διαχωρισμού και κακοποίησης, όπως ανέφερε η Φανή Καρανάτσιου, φοιτήτρια, ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Δικτύου.

“Το Δίκτυο Είμαστε μαζί Έχουμε φωνή, δημιουργήθηκε από γυναίκες και άντρες προκειμένου να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα των φύλων, ενώ σήμερα με την πρωτοβουλία αυτή διεκδικεί από τον Δήμο Ξάνθης, μέσω της συγκέντρωσης υπογραφών, τη δημιουργία ενός κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης, για τις κακοποιημένες γυναίκες. Ένα κέντρο ωστόσο που επιδιώκει να γίνει ακόμη πιο ευρύ, αναγκαιότητα που επιβεβαιώνει και η συγκυρία που βιώνουμε καθώς έρχονται στην επιφάνεια γεγονότα κακοποίησης και αντρών, ομοφυλόφιλων αλλά και ετερόφυλων. Η δράση θα κορυφωθεί τη Δευτέρα όπου στη μία και μισή το μεσημέρι, μέλη του Δικτύου θα παραδώσουν τις υπογραφές στον Δήμαρχο Ξάνθης Μανώλη Τσέπελη, καταθέτοντας έτσι το επίκαιρο αίτημα για την ίδρυση του συμβουλευτικού κέντρου”.

Ως προς την ευαισθητοποίηση του Δήμου και την ανταπόκρισή του στο αίτημα, τα μέλη του Δικτύου ευελπιστούν πως αυτή θα είναι θετική, καθώς η δημιουργία του Κέντρου δεν έχει να κάνει με παραταξιακές και άλλες ταυτότητες, αφού είναι μια πρωτοβουλία με καθαρά ανθρωπιστικό πρόσημο. Βέβαια αναγνωρίζουν παράλληλα και τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, λόγω και της πανδημίας, ωστόσο διατηρούν την ελπίδα, ότι οι πόροι μπορεί να εξευρεθούν, ώστε επιτέλους η Ξάνθη να αποκτήσει ένα πραγματικό εργαλείο που θα στηρίξει όλους εκείνους που έχουν μεν φωνή, αλλά την καταπνίγουν, γιατί δεν υπάρχει κανείς να τους ακούσει. Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα μέχρι στιγμής, αφού όλοι όσοι υφίστανται βία δεν μπορούν να βρουν πουθενά καταφύγιο, με αποτέλεσμα να παραμένουν εγκλωβισμένοι σε μια κατάσταση αέναης κακοποίησης ζώντας διαρκώς μέσα σε καθεστώς τρόμου.

Να σημειώσουμε πως δυστυχώς η Ξάνθη σε ότι αφορά στην κοινωνική πολιτική, από πλευράς Δήμου, εδώ και δεκαετίες έχει να επιδείξει μόνο την διανομή των κρατικών επιδομάτων, αγνοώντας ηθελημένα  ή μη, όλες εκείνες τις ομάδες πολιτών που χρήζουν στήριξης με αιχμή τις κακοποιημένες γυναίκες αλλά και άνδρες και παιδιά. Κάτι που διαπιστώνει εύκολα άλλωστε κανείς, αρκεί να ρίξει μια ματιά στα Φανάρια. Εικόνα ντροπής, η οποία ωστόσο αποτυπώνει και την στάση όλων επάνω σε αυτά τα ζητήματα. Γιατί πράγματι προκαλεί απορία, κατά πόσο τελικά έχουμε την πρόθεση να δομήσουμε μια ανθρώπινη κοινωνία, όταν κλείνουμε τα μάτια σε οφθαλμοφανή γεγονότα. Πόσο μάλλον σε αυτά που συμβαίνουν πίσω από κλειστές πόρτες. Κι αν κάποιος ισχυριστεί “δεν ξέραμε” τότε εμείς μπορούμε να αντιτάξουμε “ναι δεν ήξερες, τι έκανες όμως για να  δώσεις φωνή σε όσους ήθελαν να ουρλιάξουν; “ Εδώ είναι που αποκτά νόημα η πρωτοβουλία του Δικτύου με το οποίo οφείλει να ενώσει τη φωνή σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο, προκειμένου η Ξάνθη να δώσει στήριξη σε όλους τους συμπολίτες μας που βιώνουν τη βία, με όποια μορφή. Διαφορετικά κανείς δεν θα μπορεί να πει, ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ.

Επιμέλεια-Σύνταξη: Μαρία Κώστογλου