Την αποφασιστικότητα του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία να δώσει τη μάχη ώστε να είναι η πρώτη επιλογή των πολιτών στις εθνικές εκλογές, εξέφρασε ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, στη συνέντευξή του στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΑΘΗΝΑ 9,84» και στον δημοσιογράφο, Βασίλη Πάικο.
Σημεία από τη συνέντευξη του Γραμματέα της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ,Π. Σκουρλέτη, στο Ρ/Σ «ΑΘΗΝΑ 9,84»
Ακολουθούν σημεία από τη συνέντευξη:
Καθοριστικό και δημοκρατικό ζήτημα η αύξηση της συμμετοχής στις εκλογές
«Μπορούμε να είμαστε η πρώτη επιλογή και αν κανείς, ανεξάρτητα από τα ποσοστά, δει κάτω από τον απόλυτο αριθμό των ψηφοφόρων θα διαπιστώσει ότι αυτό το οποίο μπορεί να αλλάξει την εικόνα στο εκλογικό αποτέλεσμα είναι η αύξηση της συμμετοχής. Είναι κάτι το οποίο τονώνει και δίνει περιεχόμενο στη Δημοκρατία. Δεν μπορείς σε αυτή την κορυφαία στιγμή να εκχωρείς αυτό το δικαίωμά σου σε οποιονδήποτε άλλον» […] «Την επόμενη μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα κόμματα του χώρους της ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς στην Ευρώπη. Αυτό μη το ξεχνάει κανείς».
Πρέπει να μιλήσουμε για το σχέδιο της επόμενης φάσης
«Να θυμίσουμε ποια ήταν η κατάσταση της ζωής του, της οικονομίας, της κοινωνίας το ’15, μέσα από ποιες δύσκολες συνθήκες καταφέραμε τι και πώς και κυρίως, έχοντας πλέον διαμορφώσει ένα σταθερό έδαφος, να μιλήσουμε περισσότερο και για το σχέδιό μας για την επόμενη φάση, για αυτό που ονομάζουμε μεταμνημονιακή περίοδο.Η πρώτη περίοδος ήταν το να διαχειριστούμε την υπόθεση της ανθρωπιστικής κρίσης που είχαν παράξει τα μνημόνια, διότι θυμάστε ποιοι ήταν οι όροι της συζήτησης τότε, ήταν η ανθρωπιστική κρίση, μένουμε ή φεύγουμε από το ευρώ,ολοκληρωτική χρεοκοπία ή όχι. Αυτές ήταν οι συζητήσεις, τα προβλήματα,το “φάντασμα” πάνω από την Ελλάδα τότε. Σήμερα δεν συζητάμε έτσι. Σήμερα συζητάμε με μία σχετική άνεση. Τα προβλήματα βεβαίως δεν έχουν λυθεί. Οι πληγές, οι οποίες δημιουργήθηκαν στην ελληνική κοινωνία από την σωρευτική επίπτωση από την πολιτική της λιτότητας, μέσω των τριών μνημονίων, δεν έχουν επουλωθεί, κάποιες από αυτές. Αλλά, μιλάμε όμως με μία σχετική άνεση, μπορούμε να κάνουμε σχέδια. Η συζήτηση πρέπει να πάει εκεί, στο προγραμματικό πεδίο, στον σχεδιασμό και στο πώς θα αξιοποιήσουμε τις νέες παραγωγικές δυνατότητες που φαίνεται πλέον ότι είναι υπαρκτές».
Στο προγραμματικό πεδίο επανέρχονται ζητήματα που είχαν υποβαθμιστεί
«Να πείσουμε για αυτά που αντιλαμβάνεται κάθε μεγάλη κοινωνική κατηγορία ως τα προβλήματα της ζωής της είτε αυτά αφορούν τον χώρο της Υγείας είτε αφορούν το θέμα της Οικονομίας είτε των όρων της εργασίας, των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της λειτουργίας του Δημοσίου και το περιβάλλον. Σκεφτείτε ότι ξεχάσαμε αυτά τα χρόνια τα ζητήματα της Κλιματικής Αλλαγής, όπως και τα ζητήματα του Πολιτισμού. Όλα αυτά τα οποία παλαιότερα αποτελούσαν σελίδες ενός προεκλογικού προγράμματος,δυστυχώς ισοπεδώθηκαν μέσα από την κρίση και την εφαρμογή ακραίων πολιτικών. Νομίζω ότι πρέπει να ξαναπιάσουμε το νήμα αυτών των ζητημάτων και να αναδείξουμε και τι έγινε, γιατί έγιναν πράγματα. Παρά τη στενή δημοσιονομική πραγματικότητα, έγιναν πράγματα».
Εχθρική προς τη μεσαία τάξη η αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας για συγκέντρωση οικονομικής ισχύος στους λίγους
«Αυτό που προκύπτει μέσα από την ανάλυση του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από τις θέσεις που κατά καιρούς έχει υπερασπιστεί, είναι μία αντίληψη – η οποία δεν είναι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά κάθε κόμματος στην Ευρώπη που καλύπτει τον ακραίο νεοφιλελεύθερο χώρο-συγκέντρωσης οικονομικής ισχύος και μέσω αυτής ανάπτυξη. Αυτό είναι εχθρικό προς την ελληνική πραγματικότητα και προς τη μεσαία τάξη. Διότι αυτό που ονομάζουμε μεσοστρώματα, είτε ως ελεύθεροι επαγγελματίες είτε ως μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, είναι αυτό που στηρίζει την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα.Αν κανείς δεν δει αυτή την ελληνική ιδιομορφία για να μπορέσει να αξιοποιήσει αυτή την πραγματικότητα σε ένα νέο αναπτυξιακό σχέδιο, φοβάμαι ότι θα σπρώξει – όπως έγινε και επί των ημερών των μνημονίων – μερικές ακόμη χιλιάδες ανθρώπους προς τα κάτω. Οκτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι από τα μεσαία στρώματα ωθήθηκαν στην φτωχοποίηση. Και αυτοί, αν δεν υπήρχε η κοινωνική αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ μέσω συγκεκριμένων πολιτικών, θα είχαν φτάσει στα όρια της απόγνωσης. Αυτό είναι μια πραγματικότητα».
Η Νέα Δημοκρατία οφείλει να πει τι θα περικόψει για να υλοποιήσει τη μείωση της φορολογίας που επαγγέλλεται – φόβος για μείωση αφορολόγητου
«Η επαγγελία περί μείωσης φόρων που διατυπώνεται εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας, αν δεν αιτιολογηθεί, οδηγεί αυτόματα σε κάποιο συμπέρασμα. Διότι όταν μειώνω φόρους αυτό σημαίνει ότι το κενό που θα εμφανιστεί στα έσοδα θα πρέπει να καλυφθεί από αλλού. Άρα, πως θα τα εξασφαλίσω; Είτε από τη μείωση δαπανών, αλλά ποιες είναι οι δαπάνες;Είναι οι συντάξεις;Είναι τα ελάχιστα επιδόματα που αφορούν το οικογενειακό επίδομα, το επίδομα ανεργίας και το επίδομα ενοικίου;Γιατί τώρα αυτά είναι τα επιδόματα. Τι ακριβώς;Είναι οι δαπάνες για την Υγεία, για την Παιδεία; Ή, προσέξτε, κάτι το οποίο είχε αποσιωπήσειη Νέα Δημοκρατία όταν παρουσίαζε το πρόγραμμά της στην Θεσσαλονίκη,στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο Κυριάκος Μητσοτάκης:τη μείωση του αφορολόγητου. Τότε, όταν έλεγε ότι θα κατεβάσει τον φορολογικό συντελεστή του πρώτου κλιμακίου στο 9%, δεν υπήρχε καμία αναφορά για διατήρηση του αφορολόγητου». (…) «Πολύ φοβάμαι, αποκρυπτογραφώντας τα μηνύματα, τόσο από τη Νέα Δημοκρατία, όσο και από τους ακραίους ευρωπαϊκούς κύκλους μέσω των παρατηρήσεων της Κομισιόν, ότι προετοιμάζουν ένα τέτοιο έδαφος».
Ο λαός έχει αισθητήριο για το ποιος είναι αυθεντικός, έστω και αν γίνονται λάθη
«Αισθάνομαι την ανάγκη να αναλύσουμε και να προσέξουμε την μικρή, αλλά εις βάρος μας, τελική διαφορά που υπήρξε στις νεότερες ηλικίες, έστω κι αν αυτή ήταν της τάξης των δύο μονάδων» (…) «νομίζω ότι όλος ο πολιτικός λόγος, ο δημόσιος πολιτικός λόγος, είναι πολύ μακριά από τον τρόπο που αντιλαμβάνεται και συζητάει η νεολαία σήμερα τα πράγματα. Ακόμη και οι έννοιες της προόδου και της συντήρησης δεν σημαίνουν τα ίδια πράγματα για αυτές τις γενιές με ό,τι σημαίνουν για σας και για μένα» (…) «Αυτό που εκτιμά ο κόσμος και οι νέοι άνθρωποι, είναι καταρχάς η ειλικρίνεια και η αυθεντικότητα, ανεξάρτητα αν καμιά φορά αυτή δεν είναι ευχάριστη, ακόμα και αν μιλάς για τα προβλήματα. Αλλά, έχει τελικά το δικό της αισθητήριο η νεολαία και γενικότερα ο λαός μας, να αντιλαμβάνεται ποιος υποκρίνεται και ποιος μιλάει με έναν αυθεντικό τρόπο, έστω και αν καμιά φορά κάνει λάθη».
Μεγάλη πρόκληση η εισαγωγή κουλτούρας συνεργασίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
«Παρ’ ότι κατεβαίναμε στις εκλογές, μάλλον συμβάλλαμε – γιατί δεν κατεβαίνουν τα κόμματα στις εκλογές – στο να δημιουργηθούν σχήματα ευρύτερα,σε πολλές περιπτώσεις δεν αποφύγαμε να κάνουμε μία μεταφορά της στρατηγικής του κεντρικού πολιτικού σκηνικού σε τοπικό επίπεδο. Αυτό έβλαψε τους πάντες. Ακόμακαι σε εκείνες τις περιπτώσεις που είχαμε κάποια αυτοδιοικητικά σχήματα με παράδοση και επικεφαλής καταξιωμένους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης είτε και πρώην δημάρχους, πολλές φορές υπέστησαν,βρήκαν μπροστά τους την αντικυβερνητική ψήφο. Παρόλο που η απλή αναλογική έδειχνε και φώτιζε μία άλλη κατεύθυνση, μία άλλη πρακτική, δηλαδή την πρακτική των ευρύτερων συναινέσεων και των συνεργασιών» […] «Η ίδια η ζωή δημιουργεί την κουλτούρα της συνεργασίας, αυτή ωριμάζει τελικά τη σκέψη και μπολιάζει την πρακτική μας.Ονομάζουν διάφοροι παζάρι αυτό που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως σύνθεση, ως προγραμματική σύγκλιση και συνεργασία. Αλλά,από εκεί και έπειτα ας μην καταριόμαστε γενικώς το πολιτικό σύστημα αν δεν μπορούμε, από τον πρώτο βαθμό της θεσμικής συγκρότησης της κοινωνίας, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να εισαγάγουμε μία νέα κουλτούρα. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση».